Να χωρίσουμε ζητάς Στη λήθη την αγάπη μας πετάς Πες, που θέλεις να μου πας; Αφού και ‘συ το ξέρω μ’αγαπάς Πλημμύρισες τον κήπο μου με κρίνα Κι ομόρφυνε η ματιά σου την Αθήνα Άν μου φύγεις που θα βρω Καρδιά σαν τη δική σου, θησαυρό Δεν σ’αφήνω να μου φύγεις Γιατί το’βαλα σκοπό Να σε βλέπω μεσ’ τα μάτια Αφού τόσο σ’αγαπώ Δίχως το δικό σου γέλιο Ο χειμώνας θ’απλωθεί Δεν σ’αφήνω να μου φύγεις Γιατ’ο ήλιος θα χαθεί So, you’re asking us to part To take our love and tear it all apart Say, where do you think you’d go? Since I know that in truth you love me so You flooded my front garden full of flowers And all of Athens blossomed within hours If you leave, where will I find A heart like yours, a gem, one of a kind? I could never let you leave me When I’ve made your love my cause To look deeply into your eyes And devote my life to yours With no warmth from your sweet laughter Snow will soon begin to fall I could never let you leave me You’re the sunshine of it all Δεν σ’αφήνω να μου φύγεις Γιατ’ο ήλιος θα χαθεί ------------ Translation: You’re asking for us to separate You’re throwing our love into oblivion Say, where do you want to go? Since I know that you love me, too. You flooded my garden with lillies And Athens became more beautiful with your gaze If you leave where will I find A heart like yours, a treasure I’m not letting you go Since I made it my purpose To look you in the eyes Because I love you so Without your laugh Winter will spread I’m not letting you go Or else the sun will disappear

Από καπρίτσιο κάποιο βράδυ χωριστήκανε Ποτέ να μη μιλήσουν ορκιστήκανε. Τα χέρια δώσανε για πάντα να χωρίσουν Για την αγάπη πιά να μη μιλήσουν. Πέρασαν χρόνια από τότε χωρισμένοι. Περνούσαν μιά ζωή όπως δυό ξένοι, Μα ‘κείνος όμως να ξεχάσει δεν μπορεί Και σ’ένα γράμμα του παραληρεί: Αν κάποτε θελήσεις Στα πρώτα να γυρισεις, Τα πρώτα να σκεφτείς, Ποτέ μην φανταστείς Πως ξέχασα την πρώτη μας ζωή. Κί αν κάποτε θελήσεις Ξανά να μου μιλήσεις Με πόνο θα στο πω, Ακόμα σ’αγαπώ Κι ας νομιζες πώς είχες ξεχαστεί. ------------ Translation: They broke up one night on a whim And they swore never to speak again. They shook hands to split up forever, And to never speak of love again. Many years passed since they separated, They lived life as two strangers, But he cannot forget And in a letter he rambles: If you ever wish, To go back to those early days, To think of our firsts Don’t ever think That I forgot about our first life. And if you ever wish, To speak to me again With pain I will tell you That I still love you Even if you think you have been forgotten

Γρανάδα, όνειρου πόλη χρυσή Με τριαντάφυλλα στολισμένη Σαν τσιγγάνα είσαι ‘σύ! Μου θυμίζεις φλογισμένα χείλη Που ύστερνα τα φίλησα ένα δείλι Με ηδονή περισσή Γρανάδα, ο ήλιος κάθε αυγή Ένα ολόχρυσο σου φορά Στεφάνι μόλις θα βγει Και τα βράδια, η χλωμή σελήνη Στ’ασημένιο δίχτυ της κλείνει Που απλώνει στη γη Χαρά της ζωής μου Δροσιά της ψυχής μου Γρανάδα Που έχεις μαγέψει τον νου μου Τη σκέψη, Γρανάδα Η αγάπη φουντώνει Και γίνονται φόνοι από ζήλιες Κι ωραίες, γλυκές μαυρομάτες Με πόθους γεμάτες Φυλάγουν οι γρίλιες Χαρά της ζωής μου Δροσιά της ψυχής μου Γρανάδα Που έχεις μαγέψει τον νου μου Τη σκέψη, Γρανάδα Με πλάνες τσιγγάνες Χαδιάρες γλυκές Κιθάρες, λαχτάρες ερωτικές Εσύ που με τις φεγγαροβραδιές Σκλαβώνεις τρελές καρδιές Γρανάδα γλυκιά -------- Translation: Granada, the golden city of dreams Decorated with roses You’re like a gypsy! You remind me of burning lips Which afterwards I kissed at sunset With abundant pleasure Granada, the sun at every dawn Places on you an all-golden crown which will come off And at night, the pale moon In its silver net will close And spread around the world Joy of my life Cool breeze of my soul Granada You have enchanted my mind My thought, Granada My love grows People die from jealousy And pretty, sweet, black-eyed women Full of passion Guarded behind their blinds Joy of my life Cool breeze of my soul Granada You have enchanted my mind My thought, Granada With deceitful gypsies Sweet caressers Guitars and erotic desires You, who with your moonlit nights Enslave crazed hearts Sweet Granada

Στα όνειρά μου είσαι λουλούδι Θεία στην σκέψη μου μορφή Και στην καρδιά μου το τραγούδι Με την πιο όμορφη στροφή Είσαι ο ήλιος μες στους δρόμους Τη συννεφιά και τη βροχή Είσαι το τέλος κάθε πόνου Και της χαράς μου η αρχή Και τι δεν είσαι για μένα Γλυκιά μου, αγάπη εσύ Το γέλιο του κόσμου τα πλούτη του κόσμου Το αγνό της νιότης κρασί Τα πάντα βρήκα σε ‘σένα Με μία στοργή περισσή Και τι δεν είσαι για μένα Γλυκιά μου αγάπη εσύ Και τι δεν είσαι για μένα Γλυκιά μου, αγάπη εσύ Το γέλιο του κόσμου τα πλούτη του κόσμου Το αγνό της νιότης κρασί Τα πάντα βρήκα σε ‘σένα Με μία στοργή περισσή Και τι δεν είσαι για μένα Γλυκιά μου αγάπη εσύ -------- Translation: Either as a flower in my dreams Or as a godly figure in my thoughts A song that plays in my heart With the most beautiful verse You’re the sun in the streets You’re the clouds and the rain You’re the end of every pain And every joy’s beginning And what aren’t you to me? My sweet, my love You’re the laughter of the world and the riches of the world The pure wine of youth I found everything in you With abundant affection And what aren’t you to me My sweet love And what aren’t you to me? My sweet, my love You’re the laughter of the world and the wealth of the world The pure wine of youth I found everything in you With abundant affection And what aren’t you to me My sweet love

Ποιά ειν’αυτή που αγαπάς Του λεν’ πολλοί Ποιά ειν’αυτή που σ’έχει ξελογιάσει Τόσο γλυκό είναι κάθε της φιλι Που τρέμει όλο η καρδιά σου Μη την χάσει Έχει παλάτια, έχει πλούτοι, ομορφιές Όλοι μιλούν γι αυτήν όταν περνάει Χτυπήσανε γι αυτή πολλές καρδιές Κι αυτός που αγάπησε πολύ Την αγαπάει Δεν είναι όμορφη πολύ Δεν έχει πλούτη και παλάτια Μα οταν γελουν τα δυο τη ματια Μεθά το κάθε της φιλί Για μένα απ΄όλες ξεχωρίζει Την ευτυχία μου χαρίζει Χωρίς ψευτιές, χωρίς σκοπό Γι αυτό τρελά την αγαπώ Μπορεί πολλοί να τον γελόυν Που την ποθεί Που την κοιτά μ’αγάπη και λατρεία Μα στην πεζή μας όμως εποχή Μόνο τα πλούτη έχουν πέραση κι αξία Μα δεν τον νοιάζει για τον κόσμο τι θα πει Περιφρονά το παν για μιά ματιά της Γι αυτό και τραγουδά όπου βρεθεί Σαν τον ρωτούν γιατί μεθά Τους απαντάει Δεν είναι όμορφη πολύ Δεν έχει πλούτη και παλάτια Μα οταν γελουν τα δυο τη ματια Μεθά το κάθε της φιλί Για μένα απ΄όλες ξεχωρίζει Την ευτυχία μου χαρίζει Χωρίς ψευτιές, χωρίς σκοπό Γι αυτό τρελά την αγαπώ ---------- Translation: Who is she whom you love Many tell him Who is she who has deceived you Her every kiss is so sweet That your heart quivers At the thought of losing her She has palaces, riches, beauty Everyone speaks about her when she passes Many hearts have beaten for her And he who’s loved so much Loves her She isn’t very beautiful She doesn’t have riches and palaces But when her two eyes smile Her kiss intoxicates me For me she stands out from all the others She gives me joy Without lies or motives That’s why I love her madly Many might mock him For desiring her For looking at her with love and adoration But here in our pedestrian age Only wealth has appeal and worth But he doesn’t care what the people will say He shuns all for her gaze That’s why he sings wherever he is And when they ask him why he gets drunk He says She isn’t very beautiful She doesn’t have riches and palaces For me she stands out from all the others She gives me joy Without lies or motives That’s why I love her madly

Άσχημα που κάνουν όσες ντρέπονται να δώσουνε φιλί σήμερα που όλα επιτρέπονται σε μια στιγμή τρελή. Ούτε έχει καν ντροπή καμία, ούτε θέλει διόλου οικονομία ίχνη δεν αφήνει, πίνεται και σβήνει κι όπως λεν πολλοί για το φιλί. Το φιλί δεν είναι κρίμα δεν είναι, δεν είναι και φιλιά σαν θέλεις δίνε χωρίς να φοβηθείς. Το φιλί δεν είναι κρίμα δεν είναι, δεν είναι και φιλιά σαν θέλεις δίνε στα χείλη που ποθείς. Το φιλί δροσίζει και ζαλίζει το φιλί αξίζει, το φιλί. Χείλη διψασμένα κι ενωμένα νιώθουν τη ζωή σαν πιο καλή. Το φιλί δεν είναι κρίμα δεν είναι, δεν είναι και φιλιά σαν θέλεις δίνε στα χείλη που ποθείς. Τόσες στην αρχή το φοβηθήκανε Αλλά στη δοκιμή Φαίνεται πως μάλλον τις εγλύκανε Κι ευθύς σε μιά στιγμή Δίχως διόλου να το καταλάβουν Θέλησαν να το επαναλάβουν Κι έτσι απ΄την πρώτη Είδαν πλέον ότι Μάλλον ωφελεί ένα φιλί -------- Translation: It’s too bad when girls are too shy To give a kiss When nowadays anything goes In the heat of the moment There’s no shame, Or any need to hold back, Since it doesn’t leave a trace, You light it and it fades, As many people say about a kiss A kiss isn’t a pity, It isn’t, it isn’t, And give kisses if you wish Without fear. A kiss isn’t a pity, It isn’t, it isn’t, And give kisses if you wish On the lips you crave A kiss cools and dizzies, A kiss is worthwhile, a kiss. Thirsting lips close together Feel as though life is better. A kiss isn’t a pity, It isn’t, it isn’t, And give kisses if you like To the lips which you crave. So many were scared in the beginning But upon trying it It seems as though they warmed up In just one moment Without being able to understand it They wanted to repeat it And so from the start They then saw That a kiss is worth it

Πονώ βαθιά να μη σε βλέπω πιά κοντά μου Να μη σ’ακούω να μιλάς κάθε στιγμή Να είναι άδεια και βουβή η κάμαρά μου Κι αντί τραγούδια πια ν’ακούγωνται λυγμοί Και ‘συ γελάς, γυρνάς αμέριμνη χορεύεις Λουλούδια δέχεσαι απ’άλλους θαυμαστάς Καινούργια θύματα να ξαναβρείς γυρεύεις Κάθε καρδιά μόλις ραγίσει την πέτας Καλύτερα να μη σε γνώριζα Να μη δοκίμαζα τα χάδια τα φιλιά σου Καλύτερα να μη συνήθιζα Τον έρωτα στην αγκαλιά σου Τι κέρδισα από ‘σένα πες μου τι; Γιατί να σ’αγαπώ τώρα γιατί; Καλύτερα να μη σε γνώριζα Αφού από ‘σένα γρήγορα θα χώριζα Σε κάθε αγάπη βγαίνει ο ένας γελασμένος Που δίχως δάκρυα να ζήσει δεν μπορεί Και ο άλλος είναι ασφαλώς ο κερδισμένος Κι αν κλαίν’ δυό μάτια αυτός γελά κι αδιαφορεί Έτσι συνέβη και με μας σ’αυτή η μάχη Εγώ πληγώθηκα και ‘συ ‘σαι ο νικητής Κι ειν’ η καρδιά μου πιά στον πόνο της μονάχη Χωρίς το μίσος να προβάλλει εκδικητής ------- Translation: I hurt deep inside not seeing you near me Not hearing you speak every moment My bedroom is empty and silent And instead of songs only weeping is heard And you’re laughing, dancing around carefree Accepting flowers from other admirers Once again looking for new victims Every heart you break you throw away Better had I not met you Better had I not tasted your caresses and your kisses Better had I not gotten used to Love in your embrace Tell me what did I gain from you? Why should I love you now? Better had I not met you Since we’d soon part ways In every romance there’s a fool Who can’t live without tears And the other is surely the winner And if two eyes are crying, he laughs and is indifferent That’s how it was with us in this battle You hurt me and were victorious And now my heart is alone with its pain Without the hatred of vengeance

Έρημος, βαρύς και μόνος σέρνομαι μέσ’ στη ζωή, κάθε βήμα μου είναι πόνος μα τον ξένο πόνο, ποιος τον εννοεί, δίχως σπίτι, δίχως σόι περπατώ εδώ κι εκεί και χτυπώ το κομπολόι που μου χάρισαν στον κόσμο οι κακοί. Ορφάνεψα από μάνα και πατέρα και λάτρευα τον μόνο μου αδελφό που φρόντιζε κι εγώ ν’ανατραφώ, εζούσαμ’ ενωμένοι, μα μια μέρα, το σπίτι μας πωλεί το πατρικό, τ’ ολόχρυσο τ’ αμπέλι και χωράφι που έβγαζε σταφύλι έτσι γλυκό και φεύγει με μια βρωμα, ένα κουρέλι. Κι από τότες, ο καημένος, παντού βάρος, παντού ξένος. Έρημος, βαρύς και μόνος σέρνομαι μέσ’ στη ζωή, κάθε βήμα μου είναι πόνος μα τον ξένο πόνο, ποιος τον εννοεί, δίχως σπίτι, δίχως σόι περπατώ εδώ κι εκεί και χτυπώ το κομπολόι που μου χάρισαν στον κόσμο οι κακοί. Στου βίου της φουρτούνες όταν μπήκα Εδιάλεξα και ΄γώ ένα πρωί Μιά σύντροφο στη μαύρη μου ζωή Γυναίκα με καρδιά είπα πως βρήκα Νυχτέρια εργαζόμουνα γι αυτή Χρυσό βραχιόλι να της παραγγείλω Μα έφυγε ένα βράδυ μ’εραστή Τον άνθρωπο που νόμιζα για φίλο Κι από τότες, ο καημένος, Στην αγάπη γελασμένος Έρημος, βαρύς και μόνος σέρνομαι μέσ’ στη ζωή, κάθε βήμα μου είναι πόνος μα τον ξένο πόνο, ποιος τον εννοεί, δίχως σπίτι, δίχως σόι περπατώ εδώ κι εκεί και χτυπώ το κομπολόι που μου χάρισαν στον κόσμο οι κακοί. Σιχάθηκα από τότε τους ανθρώπους Επήρα μπογαλάκι και ραβδί Κι ετράβηξα στο δρόμο το φαρδύ Εγύρισα της γης όλους τους τόπους Γυρεύοντας στη λήθη το πιοτό Μου είπαν απ’αυτό πως θα πεθάνω Μα τ’άτιμο με γέλασε κι αυτό! Το άφησα και τώρα τι να κάνω; Ούτε καν σαν μεθυσμένος δεν ξεχνάω, ο καημένος Έρημος, βαρύς και μόνος σέρνομαι μέσ’ στη ζωή, κάθε βήμα μου είναι πόνος μα τον ξένο πόνο, ποιος τον εννοεί, δίχως σπίτι, δίχως σόι περπατώ εδώ κι εκεί και χτυπώ το κομπολόι που μου χάρισαν στον κόσμο οι κακοί. ---------- Translation: Forlorn, feeling heavy and alone I drag myself through life Each step I take is painful But who could understand a stranger’s pain Without a home, without kin Walking here and there And I click my komboloi Which the world’s evildoers gave to me I became orphaned from mother and father And worshipped my only brother Who took care to raise me We lived together, but one day He sold our father’s home, The golden vineyard and field Which grew such sweet grapes And he left like a stench, a rag And since then, this wretched man, Is a burden everywhere, and everywhere a stranger Forlorn, feeling heavy and alone I drag myself through life Each step I take is painful But who could understand a stranger’s pain Without a home, without kin Walking here and there And I click my komboloi Which the world’s evildoers gave to me Going into life’s stormy sea I chose for myself one morning A companion in my bleak life I told myself I found a woman with a heart I worked endless nights Just to buy her a golden bracelet But one night she left with her lover A man I thought was a friend And since then, this wretched man, A fool even in love Forlorn, feeling heavy and alone I drag myself through life Each step I take is painful But who could understand a stranger’s pain Without a home, without kin Walking here and there And I click my komboloi Which the world’s evildoers gave to me Since then, I’ve loathed all people I took my bindle And headed out on the wide open road I wandered through all lands of the world Searching oblivion for a drink They told me I’d die from that But even that didn't work! I gave it up and now what am I to do? Even as a drunk I, the wretch, cannot forget. Forlorn, feeling heavy and alone I drag myself through life Each step I take is painful But who could understand a stranger’s pain Without a home, without kin Walking here and there And I click my komboloi Which the world’s evildoers gave to me

Δεν θέλω πιά να βρίσκομαι κοντά σου Να το ξεχάσω θέλω τ’όνομά σου Κι όταν στους δρόμους μέσα μ’αντικρίζεις Αλλού το πρόσωπό σου να γυρίζεις Σε λησμονώ γι’αυτό τ’αμάρτημά σου Για τη σκληρή την άστατη καρδιά σου Σκέψου καλά αυτό που θα σου πώ Πως όπως πριν εγώ δεν σ’αγαπώ Πάψε να γελάς, πάψε Κάθε ανάμνησή μου θάψε Το παλιό ρομάντζο σβύστο Κάθε τι δικό μου σκίσ’το Θέλεις και δε θες Κάποτε θα κλαις Φτάνει μη μιλάς Πάψε να γελας ---------- Translation: I don’t want to be near you anymore I want to forget your name And when you look at me in the street Turn your face the other way I have forgotten you because of your sin For your hard and fickle heart Think carefully about what I’m telling you I don’t love you like before Stop your laughter, stop Bury each memory of mine Extinguish the old romance And tear apart anything of mine Whether you want to or not One day you’ll cry Enough, stop talking Stop laughing

Της ομορφιάς σου τη γλύκα Σ’άλλη γυναίκα δεν βρήκα Τα παιχνίδια, τα γινάτια Τα τσαχπινίτικα σου μάτια Λάμπεις του έρωτα άστρο Κάθε ματιά σου γελά Σου’χτισα ολόκληρο κάστρο Στο φεγγαράκι ψηλά Στον κόσμο καμία δεν σου μοιάζει Μικρό μου αγγελούδι Μπροστά σου ο ήλιος χλωμιάζει το κάθε λουλούδι Ζηλεύω σαν κοιτάζουν τα δυό σου ματάκια άλλον τρυφερά Μου κλέβουν τη χαρά Θα σ’το ξαναπώ Στον κόσμο καμία δεν σου μοιάζει Γι’αυτό σ’αγαπώ Ήρθες σαν όνειρο, φως μου Μέσα στο ψέμα του κόσμου Μέθυσες τα πάντα γύρω Με το πλάνο σου το μύρο Βρήκα το πι’όμορφο ταίρι Που το ζηλεύουν πολλοί Μου το’χει άνοιξη φέρει Μ’ένα ανθέμιο φιλί ------ Translation: The sweetness in your beauty I’ve never found in another woman The games, the stubbornness Your playful eyes You light love’s star With each smiling gaze I built you an entire castle Way up high on the moon There’s no one in the world like you My little angel Compared to you the sun turns flowers pale And if your two little eyes look at another longingly They steal my joy I’ll tell you again There’s no one in the world like you And that’s why I love you You came as a dream, my light Amidst the world’s lies You intoxicated everything around With your luring scent I found the most beautiful match And many are jealous Spring brought it to me With a flowery kiss