Γρανάδα, όνειρου πόλη χρυσή
Με τριαντάφυλλα στολισμένη
Σαν τσιγγάνα είσαι ‘σύ!
Μου θυμίζεις φλογισμένα χείλη
Που ύστερνα τα φίλησα ένα δείλι
Με ηδονή περισσή

Γρανάδα, ο ήλιος κάθε αυγή
Ένα ολόχρυσο σου φορά
Στεφάνι μόλις θα βγει
Και τα βράδια, η χλωμή σελήνη
Στ’ασημένιο δίχτυ της κλείνει
Που απλώνει στη γη

Χαρά της ζωής μου
Δροσιά της ψυχής μου
Γρανάδα
Που έχεις μαγέψει τον νου μου
Τη σκέψη, Γρανάδα
Η αγάπη φουντώνει
Και γίνονται φόνοι από ζήλιες
Κι ωραίες, γλυκές μαυρομάτες
Με πόθους γεμάτες
Φυλάγουν οι γρίλιες

Χαρά της ζωής μου
Δροσιά της ψυχής μου
Γρανάδα
Που έχεις μαγέψει τον νου μου
Τη σκέψη, Γρανάδα

Με πλάνες τσιγγάνες
Χαδιάρες γλυκές
Κιθάρες, λαχτάρες ερωτικές
Εσύ που με τις φεγγαροβραδιές
Σκλαβώνεις τρελές καρδιές
Γρανάδα γλυκιά

--------
Translation:

Granada, the golden city of dreams
Decorated with roses
You’re like a gypsy!
You remind me of burning lips
Which afterwards I kissed at sunset
With abundant pleasure

Granada, the sun at every dawn
Places on you an all-golden
crown which will come off
And at night, the pale moon
In its silver net will close
And spread around the world

Joy of my life
Cool breeze of my soul
Granada
You have enchanted my mind
My thought, Granada
My love grows
People die from jealousy
And pretty, sweet, black-eyed women
Full of passion
Guarded behind their blinds

Joy of my life
Cool breeze of my soul
Granada
You have enchanted my mind
My thought, Granada

With deceitful gypsies
Sweet caressers
Guitars and erotic desires
You, who with your moonlit nights
Enslave crazed hearts
Sweet Granada